De les van de visjeshanddoek
Na mijn doop nu een week geleden kreeg ik, naast talloze mooie, grappige en ontroerende kaarten en voedsel voor de geest in de vorm van boeken, óók een visjeshanddoek. Voor degenen die nu denken ‘waar heeft ze het in vredesnaam over?’ even een kleine toelichting.
Naast het kruis, is de vis een belangrijk christelijk symbool. Jezus was en is ‘een visser van mensen.’ In de begintijd van het christendom was de wereldtaal Grieks en de naam voor vis ‘Ichtus.’ In de tijd dat christenen vervolgd werden om hun geloof (en wat dat betreft is er tot op heden weinig veranderd, maar dat terzijde) was de vis ook een soort van herkenningsteken. Je kon immers niet aan iemand neus zien of hij of zij al dan niet of wel christen was! Dus wat deed men? Wanneer je iemand ontmoette en je was niet zeker van je zaak, dan tekende je in het zand de eerste halve boog van het visje. Tekende de ander de 2e boog, dan wist je dat je een broeder of zuster in Jezus voor je had! Daarnaast staan de zes afzonderlijke letters ook voor een geloofsbelijdenis, te weten:
Jezus Christus, Zoon van God, Redder en Zaligmaker
De visjeshanddoek is een grappig geschenk; het ziet eruit als een vis en wanneer je het in warm water gooit wordt het vanzelf een handdoek. Met de nadruk op ‘vanzelf’…. Waarom die nadruk? Christelijke boeken en geschenken bevatten altijd een boodschap. Maar dat zo’n klein stukje opgevouwen textiel in de vorm van een vis, mij tot nadenken zou stemmen, had ik nooit kunnen bedenken! Toen ik het in mijn met warm water gevulde wastafel liet vallen, verwachtte ik dat het ding zich meteen zou openvouwen als een soort van magische parachute. Maar zó werkt God niet! Er gebeurde wel iéts. Het werd langzaam wat groter; ontpopte zich gaandeweg als een vlinder. Gaat het zo ook niet waar het groeien in geloof betreft?!
Ik liet er nog maar eens wat extra warm water op lopen. Ik was ongeduldig; benieuwd naar het resultaat! Niets menselijks is mij vreemd. Reageren we vaak ook niet zo in het dagelijks leven? Of je nu christen bent of niet? We willen het liefst meteen resultaat! En als je wel christen bent, vraag je jezelf wellicht soms af waarom het zo lang duurt. Je wacht al zo lang…God leeft en beweegt door andere tijdsdimensies als wij. Wat voor ons een eeuwigheid lijkt te duren, beslaat voor Hem slechts één dag! Tijd vormt ons en kneed ons. En in mijn geval gebruikt mijn Redder zelfs een visjeshanddoek om mij iets duidelijk te maken! Dank u wel, Wonderbare Raadsman!
Ongeduldig zijn, weinig vertrouwen hebben in Gods volmaakte plan voor ons, meegaan op de hectiek van alledag, is net zoiets als een taart bakken en om de haverklap het ovendeurtje opendoen. Geheid dat het een misbaksel wordt! Weinig gegaard, slechts half gevormd en niet gerezen tot zijn ware formaat, smaak en kracht!
Dus, deed ik met een berustende zucht een stapje achteruit. Ik verliet mijn badkamer in de vaste overtuiging dat het proces van ontvouwen zich voltrekt op Gods tijd. En ik moest denken aan Jesaja 55.8:
Jullie plannen zijn niet de mijne
Ik ga andere wegen dan jullie
Zoals de hemel uitreikt boven de aarde,
Zo gaan ook mijn wegen jullie wegen te boven
Zo ook overtreffen mijn plannen
die van jullie….
Naast het kruis, is de vis een belangrijk christelijk symbool. Jezus was en is ‘een visser van mensen.’ In de begintijd van het christendom was de wereldtaal Grieks en de naam voor vis ‘Ichtus.’ In de tijd dat christenen vervolgd werden om hun geloof (en wat dat betreft is er tot op heden weinig veranderd, maar dat terzijde) was de vis ook een soort van herkenningsteken. Je kon immers niet aan iemand neus zien of hij of zij al dan niet of wel christen was! Dus wat deed men? Wanneer je iemand ontmoette en je was niet zeker van je zaak, dan tekende je in het zand de eerste halve boog van het visje. Tekende de ander de 2e boog, dan wist je dat je een broeder of zuster in Jezus voor je had! Daarnaast staan de zes afzonderlijke letters ook voor een geloofsbelijdenis, te weten:
Jezus Christus, Zoon van God, Redder en Zaligmaker
De visjeshanddoek is een grappig geschenk; het ziet eruit als een vis en wanneer je het in warm water gooit wordt het vanzelf een handdoek. Met de nadruk op ‘vanzelf’…. Waarom die nadruk? Christelijke boeken en geschenken bevatten altijd een boodschap. Maar dat zo’n klein stukje opgevouwen textiel in de vorm van een vis, mij tot nadenken zou stemmen, had ik nooit kunnen bedenken! Toen ik het in mijn met warm water gevulde wastafel liet vallen, verwachtte ik dat het ding zich meteen zou openvouwen als een soort van magische parachute. Maar zó werkt God niet! Er gebeurde wel iéts. Het werd langzaam wat groter; ontpopte zich gaandeweg als een vlinder. Gaat het zo ook niet waar het groeien in geloof betreft?!
Ik liet er nog maar eens wat extra warm water op lopen. Ik was ongeduldig; benieuwd naar het resultaat! Niets menselijks is mij vreemd. Reageren we vaak ook niet zo in het dagelijks leven? Of je nu christen bent of niet? We willen het liefst meteen resultaat! En als je wel christen bent, vraag je jezelf wellicht soms af waarom het zo lang duurt. Je wacht al zo lang…God leeft en beweegt door andere tijdsdimensies als wij. Wat voor ons een eeuwigheid lijkt te duren, beslaat voor Hem slechts één dag! Tijd vormt ons en kneed ons. En in mijn geval gebruikt mijn Redder zelfs een visjeshanddoek om mij iets duidelijk te maken! Dank u wel, Wonderbare Raadsman!
Ongeduldig zijn, weinig vertrouwen hebben in Gods volmaakte plan voor ons, meegaan op de hectiek van alledag, is net zoiets als een taart bakken en om de haverklap het ovendeurtje opendoen. Geheid dat het een misbaksel wordt! Weinig gegaard, slechts half gevormd en niet gerezen tot zijn ware formaat, smaak en kracht!
Dus, deed ik met een berustende zucht een stapje achteruit. Ik verliet mijn badkamer in de vaste overtuiging dat het proces van ontvouwen zich voltrekt op Gods tijd. En ik moest denken aan Jesaja 55.8:
Jullie plannen zijn niet de mijne
Ik ga andere wegen dan jullie
Zoals de hemel uitreikt boven de aarde,
Zo gaan ook mijn wegen jullie wegen te boven
Zo ook overtreffen mijn plannen
die van jullie….